Agelenidae – Lejkowcowate
Głowotułów bardzo ciemny, często wręcz czarny z kontrastowo jasnym pasem centralnym. Odwłok z dwoma rzędami jasnych plamek. Kądziołki przędne na końcu odwłoka bardzo długie, lekko uniesione ku górze – istotna cecha diagnostyczna gatunku. Nogi ciemno obrączkowane.
- Status. Bardzo rzadko znajdowany, nieliczny. W Polsce na rozproszonych stanowiskach w zachodniej połowie kraju; przez Polskę przebiega wschodnia granica zasięgu tego subatlantyckiego gatunku
- Siedlisko. Pnie drzew na nasłonecznionych skrajach lasów i parków, murawy kserotermiczne, rumowiska i zbocza skalne, ściany budynków oraz wnętrza budynków
- Wymiary. Samica 7-9 mm. Samiec 5.7-8 mm
- Aktywność. Kwiecień/maj – październik
- Lokalizacja. Hiszpania
- Pokarm. Rozmaite owady i inne bezkręgowce, które samica łowi w płachtowatą, wyposażoną w rurkę z przędzy sieć łowną; dojrzałe samce nie konstruują sieci łownych
- Podobne. Przypomina wałęsaki z rodzaju Pardosa, od których można go odróżnić po długich kądziołkach przędnych – na południu Europy podobnie wydłużone kądziołki maja gatunki z rodzaju Lycosoides, oraz inne gatunki z rodzaju Textrix, a w mniejszym stopniu także Agelena labyrinthica i niektóre inne Agelenidae
- Uwagi. Autor obserwacji – Simon Oliver
- T.denticulata w bazie BioMap