Micaria fulgens – Kraśniak lśniący

Gnaphosidae – Worczakowate
Głowotułów pokryty metalicznie połyskującymi, purpurowymi, fioletowymi, złocistymi lub czerwonymi, włoskowatymi łuseczkami; łuski w tylnej części głowotułowia często bywają zielone, szare lub niebiesko-szare. Zwykle na bokach karapaksu widoczne są 2 pary krótkich, czarnych, owalnych lub prostokątnych plamek. Odwłok z dwiema lub trzema rozmytymi, poprzecznymi przepaskami utworzonymi z opalizująco niebieskich, fioletowych lub szarych łusek. Nogi jednolicie ubarwione, bez obrączek i lampasów.

Nisko 11.05.2022 Fot. Marcin Szot

Nisko 11.05.2022 Fot. Marcin Szot

Nisko 11.05.2022 Fot. Marcin Szot

  1. Status. Nierzadki, w górach miejscami liczny – mimo to sporadycznie obserwowany
  2. Siedlisko. Nasłonecznione zbocza, murawy i inne tereny otwarte o kamienistym, wapiennym lub piaszczystym podłożu; sposobem poruszania się naśladuje mrówki. Unika wchodzenia na pnie drzew
  3. Wymiary. Długość ciała samicy 5-6 mm, samca 3.5-5.5 mm
  4. Aktywność. Kwiecień – sierpień. Zimuje postać subadultna, chętnie w pustych muszlach ślimaków
  5. Lokalizacja. Podkarpackie
  6. Pokarm. Aktywnie poluje na drobne bezkręgowce, w tym na mrówki
  7. Podobne. Barwne, opalizujące łuski na ciele (zwłaszcza czerwone na przodzie głowotułowia) odróżniają go od pozostałych gatunków z rodzaju
  8. Uwagi. Oznaczenie Robert Rozwałka 
  9. Uwagi 2. Autor obserwacji – Marcin Szot
  10. M.fulgens w bazie BioMap

Nisko 11.05.2022 Fot. Marcin Szot

Nisko 09.06.2022 Kilka dni po wylęgu Fot. Marcin Szot

Nisko 14.06.2022 Półtora tygodnia po wylęgu Fot. Marcin Szot


avidal

Leave a Reply