Linyphidae – Osnuwikowate
Głowotułów ciemny, bordowobrązowy z bardzo wąskim, jasnym obrzeżeniem. Odwłok samicy biały lub żółtobiały z czarnym bądź brunatnym pasem środkowym i lekko ukośnymi smugami bocznymi. Deseń na odwłoku jest dość oryginalny – jednak to nie on jest najbardziej charakterystyczną cecha diagnostyczną, lecz płasko ścięty, biały lub żółtobiały wierzchołek odwłoka z wyraźnie zaznaczoną ciemną plamą analną przetykaną mniejszymi, jasnymi plamkami. Ilustracja pochodzi ze strony wiki.arages.de. Samiec o znacznie bardziej jednolicie ubarwionym odwłoku (zwykle brązowawym) – jednak jego wierzchołek również jest płasko ścięty i z czarnobiałym wzorem.

Chorwacja – Wyspa Krk 11.05.2008 Fot. gernotkunz

1. Liczebność. Wciąż rzadki, jednak postępujące ocieplenie klimatu może spowodować wzrost jego liczebności
2. Biotop. Skraje lasów, słoneczne polany, młodniki sosnowe, wrzosowiska – zwykle przebywa w warstwie podszytu na niewysokich krzewach i młodych drzewkach. Gatunek ciepłolubny
3. Wymiary. Długość ciała 3.5-6 mm
4. Aktywność. Kwiecień – czerwiec
5. Lokalizacja. Austria
6. Pokarm. Owady i inne drobne bezkręgowce złowione w płachtowatą, przypominającą baldachim sieć łowną. Pająk należy do gatunków towarzyskich, więc na jednej polanie może być rozpostartych blisko siebie dziesiątki i setki takich sieci. O poranku sieci skrzą się kropelkami rosy – efekt jest spaktakularny
7. Podobne. Ścięty wierzchołek odwłoka oraz nietypowy deseń na odwłoku czynią ten gatunek łatwym do identyfikacji
8. Uwagi. Autor obserwacji – gernotkunz

avidal