Salticidae – Skakunowate
Głowotułów czarny, często z plama z białych włosków tuż za parą największych oczu. Odwłok samic i młodych samców szarawy, lub rdzawoszarawy; regularnie (choć nie zawsze) z dwiema białymi, podłużnymi smugami obrzeżających ciemniejszą od tła plamę. Odwłok dojrzałych samców jaskrawoczerwony z czarnym, lancetowatym wzorem; czasem wzór ten obwiedziony jest dwiema białymi smugami, podobnie jak u samic. Nogi samic jednobarwne. Nogi samców dwubarwne, w znacznej mierze pomarańczowe.
- Liczebność. Bardzo rzadki i lokalny, wykazywany głównie z południa kraju – w tym z Pienin, Sudetów i Kotliny Sandomierskiej EN EN
- Biotop. Murawy kserotermiczne, nasłonecznione zręby i skraje lasów oraz inne otwarte tereny z silną ekspozycją słoneczną, wydmy śródleśne, murawy naskalne, rumowiska wapienne; znajdowany na roślinności zielnej, na pniach drzew i na ścianach budynków
- Wymiary. Samica 7.1-0.7 mm. Samiec 5.4-9.5 mm; wg niektórych źródeł od 4 do 12 mm
- Aktywność. Czerwiec – wrzesień
- Lokalizacja. Chorwacja, Polska – lubuskie, podkarpackie, mazowieckie, kujawsko-pomorskie
- Pokarm. Aktywnie poluje na drobne bezkręgowce, co ułatwia mu doskonały wzrok
- Podobne. Zwłaszcza samce bardzo łatwe do identyfikacji – czerwone odwłoki u samców poskocza krasnego Eresus kollari zdobione są okrągłymi, czarnymi plamami
- Uwagi. Strojnisia odnaleźli – Adrian Truchta Michał Gałan Michał Rosiński i jego 12-letni wówczas syn Dominik Rosiński Ryszard Orzechowski Rafał Celadyn Marcin Szot
- P.chrysops w bazie BioMap