Attelabidae – Podryjowate
Znany też jako tutkarz czarny, lub zwijacz czarny. Ciało czarne, błyszczące, słabo jasnobrązowo owłosione. Ryjek tak długi, jak reszta głowy. Pokrywy drobno, regularnie punktowane. Tylne uda samców wyraźnie zgrubiałe.
Las wiączyński 01.06.2020
Las wiączyński 01.06.2020
Las wiączyński 01.06.2020
- Liczebność. Pospolity, liczny
- Biotop. Lasy, parki, zarośla, zagajniki i aleje brzozowe
- Wymiary. Długość ciała 2.5-5 mm
- Aktywność. Kwiecień – lipiec
- Lokalizacja. Łódzkie, wielkopolskie, mazowieckie. Występuje w całym kraju
- Pokarm. Imagines i larwy żywią się liśćmi brzóz, oraz olch, wierzb, buków, grabów i leszczyn. Larwy rozwijają się w zwiniętych w tutkę liściach
- Podobne. Niektóre inne gatunki z rodziny różniące się długością ryjka, kształtem przedplecza, czy punktowaniem pokryw
- Uwagi. Autorzy obserwacji – Marek W.Kozłowski Andrzej Hańca avidal
- D.betulae w bazie BioMap
Warszawa – Las Kabacki 22.05.2013 Fazy konstruowania tutki przez samicę Fot. Marek W.Kozłowski
Łódź – Lublinek 16.05.2017 Tutka ze zwiniętego liścia już gotowa
Las wiączyński 01.05.2016
Las wiączyński 01.05.2016
Las wiączyński 01.05.2016
Poznań 07.05.2020 Fot. Andrzej Hańca