Attelabidae – Podryjowate
Poprzednio w rodzinie Rhynchitidae, obecnie zdegradowanej do rangi podrodziny Rhynchitinae. Ubarwienie podstawowe złotozielone z intensywnym miedzistofioletowym lub purpurowym połyskiem. Ryjek długi, jednak u obu płci nie dłuższy od długości głowy i przedplecza łącznie. Boki przedplecza samca bez kolcowatych wyrostków. Pokrywy zdecydowanie szersze od przedplecza, pokryte relatywnie krótkimi włoskami.

Włochy – Siena – maj 2022 Fot. Benjamin Fabjan

Włochy – Siena – maj 2022 Fot. Benjamin Fabjan

1. Liczebność. Palearktyka – w Europie zasiedla cieplejsze regiony środkowej Europy oraz południe kontynentu
2. Biotop. Zakrzewione murawy kserotermiczne, nasłonecznione skraje lasów, polany, sady, ogrody
3. Wymiary. Długość ciała 6.5-9 mm
4. Aktywność. Kwiecień – wrzesień/październik. Zimuje larwa
5. Lokalizacja. Włochy. W Polsce nie występuje
6. Pokarm. Liście i pączki liściowe krzewów i drzew z rodziny różowatych, w tym drzew owocowych. Larwy żerują wewnątrz owoców; nie zwijają liści w tutki jak niektóre blisko spokrewnione gatunki
7. Podobne. W Polsce występują Rhynchites auratus i Rhynchites bacchus (ryjek u samicy dłuższy od długości głowy i przedplecza łącznie), u których owłosienie pokryw jest dłuższe i silniej odstające, a boki przedplecza samca wyposażone są w kolce
8. Uwagi. Autor obserwacji – Benjamin Fabian

avidal