Chrysomelidae – Stonkowate
Głowa schowana pod szerokim, zielonym przedpleczem; przedplecze wyraźnie węższe od pokryw, najszersze w środkowej części. Przy nasadzie pokryw na ogół 4 czerwone, lub czerwonofioletowe plamy – dwie przy scutellum i dwie w połowie szerokości pokryw. Poza tym pokrywy bez jakichkolwiek plam, jedynie z zaciemnieniem wzdłuż szwu, którego może jednak nie być – wtedy szew pokryw zielony. Uda jasne, biodra czarne. Co najmniej 4 ostatnie czlony czułków czarne, człony nasadowe żółte.
Łódź – Widzew 30.04.2010
Warszawa – Białołęka 06.11.2020 Fot. Adrian Peplak
Łódź – Widzew 30.04.2010
Łódź – Widzew 30.04.2010
Łódź – Widzew 30.04.2010
- Liczebność. Dawniej zdecydowanie rzadki, obecnie regularnie znajdowany
- Biotop. Polany, ugory, skraje lasów, tereny ruderalne, przydroża; chętnie na wrotyczowiskach
- Wymiary. Długość ciała 5.5-6.5 mm
- Aktywność. Kwiecień – sierpień
- Lokalizacja. Łódzkie, mazowieckie. Obecny na rozproszonych stanowiskach w całym kraju
- Pokarm. Imagines i larwy żerują na wrotyczach. Jedyny krajowy tarczyk, którego larwy nie maskują ciała odchodami, a wyłącznie wylinkami larwalnymi magazynowanymi w tylnej części ciała, dzięki czemu larwa jest stosunkowo łatwa do identyfikacji
- Podobne. Inne podobnie ubarwione tarczyki, które można odróżnić m.in. po szerszym przedpleczu (Cassida prasina, Cassida sanguinolenta), czy ciemnym plamkom przy szwie pokryw (Cassida rubiginosa). Oznaczenie na podstawie fotografii terenowych może nastręczać wielu trudności
- Uwagi. Autorzy obserwacji – Adrian Peplak avidal
- C.stigmatica w bazie BioMap
Łódź – Widzew 23.07.2020 Larwa
Łódź – Widzew 23.07.2020 Larwa
Rodzaje Cassida i Hypocassida - Tarczyk