Stethorus pusillus – Skulik przędziorkowiec

Coccinellidae – Biedronkowate
Ciało czarne, owalne, lekko wysklepione, pokryte krótkimi, jasnymi włoskami; włoski przy wierzchołkach pokryw ułożone równolegle do szwu pokryw. Nogi żółte.

Łódź – BRUS 18.05.2020

Łódź – BRUS 24.05.2020 Widać, że włoski na wierzchołkach pokryw nie są ukośne względem szwu pokryw

  1. Status. Nierzadki, lecz trudny do odnalezienia. Występuje w całym kraju
  2. Siedlisko. Zarośla, parki, ogrody, tereny ruderalne; chętnie w obrębie miast i osiedli
  3. Wymiary. Długość ciała 1.2-1.5 mm; obok Clitostethus arcuatus najmniejsza nasza biedronka
  4. Aktywność. Od wiosny do jesieni. Zimuje imago w ściółce lub w zakamarkach kory i pod nią
  5. Lokalizacja. Łódzkie, mazowieckie
  6. Pokarm. Imagines i larwy drapieżne, żywią się roztoczami i małymi mszycami; jedna biedronka potrafi pożreć do 150 przędziorków dziennie
  7. Podobne. Czarne biedronki z rodzaju Scymnus, zwłaszcza żółtonogie Scymnus femoralis i Scymnus rubromaculatus, które jednak są zauważalnie większe, a włoski na końcach pokryw ułożone są u nich ukośnie względem szwu pokryw
  8. Uwagi. Weryfikacja oznaczenia osobnika z Łodzi – Almandyn
  9. Uwagi 2. Autorzy obserwacji – Marek W.Kozłowskiavidal
  10. S.pusillus w bazie BioMap

Warszawa-Ursynów 19.06.2016 Poczwarka, puste osłony poczwarkowe i imago na liściu lipy z przędziorkiem lipowcem Fot. Marek W. Kozłowski


avidal

Leave a Reply