Curculionidae – Ryjkowcowate
Niekiedy umieszczane w rodzaju Neoglanis. Ciało pękate, zwykle brązowe (osobniki wytarte, lub obserwowane po deszczu są czarne). Ryjek relatywnie szeroki, średniej długości. W Polsce co najmniej 11 gatunków, z których jeden – Donus nidensis – znany z jedynego stanowiska na Ponidziu (rezerwat Przęślin). Poszczególne gatunki bardzo trudne do rozróżnienia, nawet z okazem w ręku.

Tylicz – Czerwiec 2010 Fot. Paweł Lipski

1. Liczebność. Lokalnie bywają bardzo liczne, w zależności od gatunku
2. Biotop. Chętnie skraje wilgotnych lasów, ale niektóre gatunki także suche, otwarte tereny, np. murawy kserotermiczne; najłatwiej odnaleźć je w ziołoroślach przy leśnych, górskich szlakach
3. Wymiary. Średniej wielkości ryjkowce, o długości ciała przeciętnie 6-10 mm
4. Aktywność. Najczęściej znajdowane wiosną
5. Lokalizacja. Beskidy. Rodzaj zasiedla głównie tereny górskie i podgórskie, na nizinach występuje sporadycznie
6. Pokarm. Imagines i larwy fitofagiczne
7. Podobne. Liczne inne ryjkowce, np. Brachypera zoilus
8. Uwagi. Autorem obserwacji jest Paweł Lipski
9. Donus spp. w bazie BioMap

avidal