Curculionidae – Ryjkowcowate
Według niektórych źródeł zaliczany do rodziny Dryophthoridae. Ryjek czarny, długi, przewężony w połowie długości, zgrubiały w części nasadowej. Ciało czarne, u osobników juwenilnych rdzawobrunatne. Przedplecze gęsto punktowane, przy jego przedniej krawędzi poprzeczny, niepunktowany szew; po środku gładka, pozbawiona punktowania podłużna smuga. Pokrywy lekko błyszczące, wyraźnie rzeźbione; rzeźbę pokryw stanowią podłużne rowki i dołki ułożone w podłużne rzędy. Nogi czarne. Czułki z silnie zgrubiałym członem wierzchołkowym.

Włochy – Perugia – maj 2022 Fot. Benjamin Fabjan

Włochy – Perugia – maj 2022 Fot. Benjamin Fabjan

1. Liczebność. Zdecydowanie rzadki, obserwowany wyjątkowo EX
2. Biotop. Podmokłe łąki i pastwiska, rowy melioracyjne, mokradła, torfowiska
3. Wymiary. Długość ciała 12.5-14.5 mm
4. Aktywność. Od wiosny do jesieni; apogeum pojawu w w maju i czerwcu. Zimuje imago
5. Lokalizacja. Włochy. W Polsce na nielicznych stanowiskach głównie na południu kraju
6. Pokarm. Larwy żerują na oczerecie cynodonie palczastym, wiechlinie łąkowej, życicy trwałej i kupkówki pospolitej i zapewne na innych jeszcze trawach; rozwijają się w korzeniach
7. Podobne. Dwa pozostałe krajowe gatunki z rodzaju. Stenophorus striatopunctatus jest zdecydowanie mniejszy (6-9 mm), natomiast skrajnie rzadki Sphenophoru piceus zwykle jest wyraźnie jaśniej ubarwiony, rdzawobrunatny
8. Uwagi. Autor obserwacji – Benjamin Fabian
9. S.abbreviatus w bazie BioMap

avidal