Curculionidae – Ryjkowcowate
Ryjek długi, zakrzywiony do dołu, w części wierzchołkowej pomarańczowobrązowy, za nasadą czułków (przydatny widok z boku). Oczy zaokrąglone, wypukłe – istotna cecha diagnostyczna gatunku. Kolor i gęstość łusek pokrywających ciało są zmienne, w różnych odcieniach barw żółtej i szarej. Przedplecze relatywnie szerokie, zwłaszcza przy podstawie. Uda czerwonobrązowe. Czułki czerwonobrązowe; buławka nieprzyciemniona.

Łódź – Widzew 13.06.2020

Łódź – Widzew 13.06.2020

1. Liczebność. Pospolity
2. Biotop. Skraje lasów, łąki, pola, polany, ugory, przydroża, tereny ruderalne, użytki zielone
3. Wymiary. Długość ciała 2-2.5 mm
4. Aktywność. Kwiecień – czerwiec/lipiec; pojedyncze osobniki w sierpniu
5. Lokalizacja. Łódzkie. Występuje w całej Polsce
6. Pokarm. Żeruje na komonicach, lucernach, koniczynach i innych bobowatych; larwy rozwijają się w wyroślach, w główkach kwiatowych
7. Podobne. Kilka innych małych, jednobarwnych gatunków z rodzaju. U Tychius stephensi i Tychius breviusculus oczy są płaskie. Tychius meliloti różni się znacznie ciemniejszymi udami. U Tychius squamulatus i Tychius crassirostris buławka czułków jest przyciemniona. U Tychius picirostris ryjek jest ciemny, niemal czarny także w części wierzchołkowej – za nasadą czułków
8. T.stephensi w bazie BioMap

avidal