Curculionidae – Ryjkowcowate
Ryjek długi, zakrzywiony łukowato do dołu; trzonki czułków osadzone bardzo blisko wierzchołka ryjka – cecha diagnostyczna rodzaju. Przedplecze pękate, najwęższe w przedniej części, z jasną, pionową smuga centralną; jasnych smug bocznych brak – istotna cecha diagnostyczna gatunku. Na pokrywach wąskie, żółto-brązowe i biało-szare, podłużne pasy. Szew pokryw jasny. Uda ciemniejsze od goleni.
Łódź – BRUS 28.03.2020
Łódź – BRUS 28.03.2020
Łódź – BRUS 28.03.2020
Łódź – BRUS 28.03.2020
- Status. Pospolity, lecz rzadko obserwowany. Występuje w całej Polsce
- Siedlisko. Skraje lasów, łąki, pola, polany, ugory, przydroża, tereny ruderalne
- Wymiary. Długość ciała 2.7-3.3 mm
- Aktywność. Marzec – wrzesień. Zimuje imago
- Lokalizacja. Łódzkie
- Pokarm. Żeruje na koniczynach; larwy rozwijają się w wyroślach, w główkach kwiatowych
- Podobne. Przede wszystkim Tychius schneideri, u którego uda są jaśniejsze (mniej więcej tak samo ubarwione, jak golenie), a na bokach przedplecza widoczne są jasne smugi. Podobne są także Tychius lineatulus (ciemniejszy, pasy na pokrywach mniej kontrastowe) i Tychius paralellus (pasy na pokrywach szersze, a przedplecze wyraźnie węższe i mniej pękate)
- Uwagi. Autor obserwacji – avidal
- T.polylineatus w bazie BioMap