Tychius schneideri – Przykraglik przelociak

Curculionidae – Ryjkowcowate
Ryjek długi, zakrzywiony łukowato do dołu; trzonki czułków osadzone bardzo blisko wierzchołka ryjka – cecha diagnostyczna rodzaju. Przedplecze pękate, najwęższe w przedniej części, z jasną, pionową smuga centralną, oraz z jasnymi smugami bocznymi – istotna cecha diagnostyczna gatunku. Na pokrywach wąskie, żółto-brązowe i biało-szare, podłużne pasy. Szew pokryw jasny. Uda nie są ciemniejsze od goleni.

Łódź – BRUS 30.04.2020

  1. Status. Lokalnie bywa liczny, jednak zwykle nieczęsto obserwowany. Występuje w całej Polsce
  2. Siedlisko. Murawy kserotermiczne, ciepłe zarośla, nasłonecznione zbocza, suche łąki, pastwiska i murawy
  3. Wymiary. Długość ciała 2.3-3 mm
  4. Aktywność. Marzec – sierpień. Zimuje imago
  5. Lokalizacja. Łódzkie
  6. Pokarm. Imagines żywią się płatkami kwiatowymi przelotów. Monofagiczne larwy żerują w strąkach przelotu pospolitego, zjadają nasiona
  7. Podobne. Przede wszystkim Tychius polylineatus, u którego uda są ciemniejsze (ciemniejsze od goleni), a na bokach przedplecza brak jasnych smug. Podobne są także Tychius lineatulus (ciemniejszy, pasy na pokrywach mniej kontrastowe) i Tychius paralellus (pasy na pokrywach szersze, a przedplecze wyraźnie węższe i mniej pękate)
  8. Uwagi. Autor obserwacji – avidal
  9. T.schneideri w bazie Biomap

Rodzaj Tychius - Przykrąglik


avidal

Leave a Reply