Meloidae – Majkowate
Ciało czarne, matowe, bez purpurowo-złocistego połysku, a ewentualnie z mniej bądź bardziej intensywnym niebieskim połyskiem. Przedplecze tylko trochę węższe od głowy; jego szerokość wyraźnie większa od długości („szersze niż dłuższe”) – istotne cechy diagnostyczne gatunku. Odwłok masywny i pękaty zwłaszcza u samicy. Człony czułków tak długie jak szerokie lub lekko wydłużone.
Okolice Puszczy Solskiej 08.05.2020 ♀ Fot. capricornus
Węgry 01.05.2010 Fot. Jarosław Bury
Okolice Puszczy Solskiej 08.05.2020♀ Fot. capricornus
- Status. Bardzo rzadko obserwowana, nieliczna DD
- Siedlisko. Murawy kserotermiczne i rozmaite suche tereny otwarte
- Wymiary. Długość ciała 12-30 mm; samice wyraźnie większe od samców
- Aktywność. Znajdowana wiosną
- Lokalizacja. Węgry, Polska – lubelskie. W Polsce pojedynczo i sporadycznie na południu kraju
- Pokarm. Soczyste części roślin. Larwy żywią się pyłkiem i nektarem zgromadzonym przez dzikie pszczoły, do gniazd których dostają się jako pasażerowie „na gapę”, uczepiwszy się wcześniej odwiedzającej kwiaty pszczoły. Larwy pierwszego stadium pobierają hemolimfę z ciała pszczół, do których się przyczepią
- Podobne. Inne oleice. Najbardziej pospolite w Polsce Meloe proscarabaeus i Meloe violaceus można odróżnić po węższym przedpleczu (nieco „dłuższe niż szersze”). Meloe variegatus charakteryzuje się silnym złocisto-purpurowym połyskiem. U Meloe brevicollis przedplecze jest wyraźnie węższe od głowy
- Uwagi. Autorzy obserwacji – Jarosław Bury Jarosław Bury
- M.cicatricosus w bazie BioMap
- Wymowa: meloe cikatrikosus
Okolice Puszczy Solskiej 08.05.2020 Fot. capricornus
Węgry 01.05.2010 Fot. Jarosław Bury