Meloidae – Majkowate
Ciało czarne, matowe, bez purpurowozłocistego połysku, a ewentualnie z mniej bądź bardziej intensywnym niebieskim połyskiem. Przedplecze tylko trochę węższe od głowy; jego szerokość wyraźnie większa od długości („szersze niż dłuższe”) – istotne cechy diagnostyczne gatunku. Odwlok masywny i pękaty zwłaszcza u samicy. Człony czułków tak długie jak szerokie lub lekko wydłużone.

Węgry 01.05.2010 Fot. Jarosław Bury

Węgry 01.05.2010 Fot. Jarosław Bury

Węgry 01.05.2010 Fot. Jarosław Bury

1. Liczebność. Bardzo rzadko obserwowana DD
2. Biotop. Murawy kserotermiczne i rozmaite suche tereny otwarte
3. Wymiary. Długość ciała 12-30 mm; samice wyraźnie większe od samców
4. Aktywność. Znajdowana wiosną
5. Lokalizacja. Węgry. W Polsce pojedynczo i sporadycznie na południu kraju
6. Pokarm. Soczyste części roślin. Larwy żywią się pyłkiem i nektarem zgromadzonym przez dzikie pszczoły, do gniazd których dostają się jako pasażerowie „na gapę”, uczepiwszy się wcześniej odwiedzającej kwiaty pszczoły. Larwy pierwszego stadium pobierają hemolimfę z ciała pszczół, do których się przyczepią
7. Podobne. Inne oleice. Najbardziej pospolite w Polsce Meloe proscarabaeus i Meloe violaceus można odróżnić po węższym przedpleczu (nieco „dłuższe niż szersze”). Meloe variegatus charakteryzuje się silnym zlocistopurpurowym połyskiem. U Meloe brevicollis przedplecze jest wyraźnie węższe od głowy
8. Uwagi. Autor obserwacji – Jarosław Bury
9. M.cicatricosus w bazie BioMap

avidal