Staphylinidae – Kusakowate
Jeden z pięciu gatunków myrmekofilnego rodzaju Pella w naszej faunie, należącego do kusakowatych podrodziny Aleocharinae. W nawiązaniu do szczególnego sposobu parzenia się, opisanego u gatunków z rodzaju Aleochara (Fuldner, D. 1960 . Morph. u. Okol. Tiere 49, zobacz fragment skanu),
a udokumentowanego na fotografiach także poniżej, należy domniemywać, że pozycje kopulacyjne „w kształcie litery S” mogą być rozpowszechnione u Alocharinae. Kusaki z rodzaju Pella mają przedplecze drobno owłosione. Pokrywy u niektórych gatunków z wyraźnie widocznym, zmiennym w wyglądzie rozmytym ornamentem o brunatnożółtawej barwie. Czułki tylko z dość krótkim, niepozornym owłosieniem; ich końcowy człon jest spłaszczony, często silnie rozwinięty, ale zawsze krótszy niż cztery poprzednie człony łącznie. Spotykane zwykle w różnogatunkowych agregacjach w gniazdach mrówek, szczególnie często w gniazdach kartoniarek Lasius fuliginosus. Niektóre gatunki – jak P. humeralis i P.limbatus regularnie widywane są także w oddaleniu od mrowisk. Tytułowy gatunek jest błyszczący, czarnobrązowy lub brązowy. Podstawa pokryw szeroka, boki i tylna krawędź wąsko rozjaśnione. Krawędzie zwłaszcza przednich tergitów jaśniejsze. Czułki za wyjątkiem środka oraz nogi są ciemno żółtoczerwone. Przedplecze małe, około 1/3 tak długie jak szerokie. Pokrywy tak długie jak przedplecze i nieco od niego szersze. U ♂ przedplecze z podłużnym wcięciem po środku, a tylna krawędź ósmego tergitu silnie wykrojona i łukowato wklęsła.
- Status. Dość pospolity w całym kraju. Gatunek kosmopolityczny
- Siedlisko. Znajdowany w gniazdach mrówek Lasius fuliginosus, a także z rodzajów Formica i Myrmica; zwłaszcza w pniach wierzb i topól. Spotykany też w dalszej odległości od mrowisk – w ściółce, pod kamieniami, kłodami i wśród mchów
- Wymiary. Długość ciała 4.5-5.5 mm
- Aktywność. Od wiosny do czerwca, co sugeruje jedno pokolenie w roku
- Lokalizacja. Mazowieckie
- Pokarm. Charakter związku z mrówkami niedostatecznie poznany. Nie znany jest pokarm larw, imagines prawdopodobnie chwytają robotnice mrówek
- Podobne. Inne podobne ubarwione gatunki z rodzaju (o brunatnożółtym wzorze na pokrywach i rozjaśnionych fragmentach odwłoka): Pella humeralis i Pella lugens. Różnią się one budową czułków- człon wierzchołkowy jest krótszy
- Uwagi 1. Autor obserwacji – Marek W.Kozłowski
- Uwagi 2. Na stronie gatunku P.lugens w bazie BioMap zdjęcia przedstawiają omyłkowo P.limbata
- P. limbata w bazie BioMap
Warszawa 11.10.2023
„szósty tergit odwłoka w tylnej części jest bardziej zaokrąglony niż u samicy, z długimi wyrostkami lateralnymi w kształcie zębów” – zaokrąglenie kojarzy mi się z czymś wypukłym, a tutaj samiec ma silnie wykrojoną, łukowato wklęsłą tylną krawędź ósmego tergitu (nie szóstego – część segmentów odwłoka schowana jest pod pokrywami, a liczy się je wszystkie; jeśli liczy się tylko widoczne, to ich liczba może zależeć od stopnia wciągnięcia/rozciągnięcia odwłoka i taka liczba jest myląca).
PJ
Poprawiam opis I przesyłam podziękowania.