Ceratopogonidae – Kuczmanowate
W Europie ten słabo poznany rodzaj obejmuje 44 opisane gatunki zgrupowane w pięciu podrodzajach. W Europie stwierdzono obecność siedmiu gatunków kuczmanów z podrodzaju Meloehelea – w tym A.lucorum A.meloesugans A.oedemerarum A.orbicularis A.winnertzi. Wyróżniają się  one brodawkowatym wyrostkiem na końcach czułków. Nadal są słabo poznane i trudne do zidentyfikowania. Identyfikacja samicy opiera się głównie na liczbie i kształcie ząbków żuchwy oraz wyrostkach na końcu czułków. Oddzielenie gatunków w tym podrodzaju jest niezwykle trudne. Podejście molekularne może znacznie usprawnić identyfikację.

Warszawa – Ursynów 10.09.2022 ♂ Fot. Marek W.Kozłowski

1. Status. Pospolite. Występują w całym kraju
2. Siedlisko. Rozmaite tereny wilgotne
3. Wymiary. Długość ciała około 1.5-2 mm
4. Aktywność. Wiosna – jesień. Zimuje larwa
5. Lokalizacja. Mazowieckie
6. Pokarm. Meloehelea jest podrodzajem obejmującym gatunki żywiące się się hemolimfą chrząszczy z rodziny majkowatych (Meloidae) i zalęszczycowatych (Oedemeridae). Chrząszcze należące do tych dwóch rodzin są jedynymi producentami kantarydyny, toksycznego terpenu zaangażowanego w obronę chemiczną i zachowania godowe. Samice niektórych gatunków Atrichopogon mogą pozyskiwać kantarydynę z chrząszczy i przekazywać ten terpen do jaj jako związek obronny Zarówno samce, jak i samice gatunku Atrichopogon były wielokrotnie masowo łapane w pułapki z przynętą z kantarydynową. Dorosłe samice mają funkcjonalne aparaty gębowe z zębatymi żuwaczkami; większość żywi się hemolimfą innych owadów, pokarm ten jest niezbędny do rozwoju jajników. Samice niektórych gatunków, jak europejski A.pavidus pozyskują białko z kwiatowego pyłku. Dorosłe samce mają nie mają elementów gryzących w aparacie gębowym, a ich dieta opiera się na pozyskiwaniu nektaru
7. Podobne. Inni reprezentanci rodziny
8. Uwagi. Autor obserwacji – Marek W.Kozłowski
9. Uwagi 2. Identyfikacja samca John Carr

Mazury – Maj 2020 Osobniki z podrodzaju Meloehelea na rozdeptanej przez psa oleicy fioletowej Fot. Marek W.Kozłowski

Marek W.Kozłowski avidal