Conopidae – Wyślepkowate
Ubarwienie czarnożółte, bez czerwonych akcentów. Proboscis (ryjek) długie, skierowane ukośnie ku górze. Odwłok nie jest silnie zwężony u nasady. Pleuryty (płytki boczne tułowia) bez srebrzystych plam. Scutellum czarnożółte. Uda żółte z szeroką czarną obwódką wierzchołkową.

Struga Dobieszkowska 14.06.2011

Warszawa – Ogród Botaniczny PAN 24.07.2021 Fot. Sylvester Kociniak

Warszawa – Ogród Botaniczny PAN 24.07.2021 Fot. Sylvester Kociniak

1. Liczebność. Pospolity, średnio liczny
2. Biotop. Polany, łąki, murawy, skraje lasów, parki, ogrody, zarośla
3. Wymiary. Długość ciała 9-13 mm
4. Aktywność. Maj – sierpień
5. Lokalizacja. Łódzkie, mazowieckie
6. Pokarm. Nektar. Larwy rozwijają się w odwłokach imagines różnych żądłówek, wśród których wymienia się rodzaje Osmia i Bombus
7. Podobne. Pozostałe wyślepki Conops można wykluczyć w oparciu o cechy podane na górze strony. Gatunki z rodzaju Leopoldius mają krótkie proboscis, a te z rodzaju Physocephala odwłok silnie zwężony w przedniej części i odmienne użyłkowanie. Podobne długoczułkie bzygowate Syrphidae (Ceriana conopsoides czy Sphiximorpha subsessilis) różnią się m.in. użyłkowaniem, prostym, nie zagiętym na końcu odwłokiem i budową czułków
8. Uwagi. Autorzy obserwacji – Sylvester Kociniak avidal

avidal