Empididae – Wójkowate
Na scutum trzy czarne pasy. Palpi (głaszczki) czarne. Nogi, a zwłaszcza uda są czarne; golenie mogą być czerwono-brązowe lub żółto-brązowe. Skrzydła zażółcone u nasady. Rozwidlona żyłka R4+5 pozwala odróżnić rodzaj Empis od rodzaju Rhamphomyia, a długie proboscis (trąbka) wyklucza rodzaj Hilara. Samice nie dopuszczają do zbliżenia, jeśli nie zostaną przekupione smakowitym prezentem.
- Liczebność. Pospolity i bardzo liczny
- Biotop. Zadrzewienia, polany, parki, ogrody, skraje lasów, leśne drogi i prześwietlenia
- Wymiary. Długość ciała 9-13 mm
- Aktywność. Maj – sierpień
- Lokalizacja. Łódzkie, lubuskie. Występuje w całym kraju
- Pokarm. Larwy i imagines drapieżne, osobniki dorosłe czasem piją nektar
- Podobne. Empis opaca ma czerwone uda
- Uwagi. Autorzy obserwacji – Barnaba Lucyna Bugiera avidal
Pewnego majowego dnia, na leśnej polanie, stałem się świadkiem ataku samca na zdecydowanie większą samicę Nephrotoma; nie spodziewałem się, że wójki te łowią tak duże owady. Atak został zainicjowany w powietrzu, po czym napastnik i ofiara spadły na ziemię i między skąpą w tym miejscu roślinnością przez kilkadziesiąt sekund gwałtownej szamotaniny nerkosz walczył o życie. Bez sukcesu – wkrótce wójek odleciał ze zdobyczą. Z uwagi na dynamikę sytuacji bardzo trudno było wykonać zdjęcie.