Rhamphomyia sulcata s.l. – Grabierka drapieżna

Empididae – Wójkowate
Ciało szaroczarne, łącznie z nogami. Proboscis (trąbka) długie, skierowane w dół. Przedplecze wyniesione (mucha sprawia wrażenie garbatej) z ciemnymi, mało kontrastowymi pasami. Na wewnętrznej stronie tylnych ud rząd doskonale widocznych, choć krótkich szczecin. Na przednich i środkowych stopach brak wyraźnego oszczecenia. Skrzydła przyciemnione; żyłka R4+5 nierozwidlona na końcu.

Grupa gatunkowa Rhamphomyia sulcata skupia kilka gatunków, które można odróżnić po analizie budowy genitaliów. W Polsce na pewno występują Rhamphomyia sulcata i Rhamphomyia cinerascens oraz wykazana dopiero w 2014 roku Rhamphomyia sulcatella (brak aktualizacji na FE). Brak natomiast R.sulcatina i R.subcinerascens (w ostatnim przypadku sprawa jest skomplikowana, ponieważ wg niektórych źródeł R.cinerascens i R.subcinerascens są synonimami).

Las żeromiński 06.05.2014

Las żeromiński 06.05.2014 ♂

Las żeromiński 06.05.2014

Las żeromiński 06.05.2014 ♂

Las żeromiński 06.05.2014 Samiec

Las żeromiński 06.05.2014 ♂

  1. Liczebność. Pospolite
  2. Biotop. Lasy, parki, ogrody, zarośla
  3. Wymiary. Długość ciała R.sulcata 6-8 mm
  4. Aktywność. Kwiecień – wrzesień
  5. Lokalizacja. Łódzkie, śląskie. Występują w całym kraju
  6. Pokarm. Imagines i larwy drapieżne
  7. Podobne. Gatunki z grupy gatunkowej Rhamphomyia albosegmentata również mają szczecinki na wewnętrznej stronie tylnych ud, a poza tym dodatkowe włoski na nogach. Gatunki z rodzajów Empis i Hilara wyróżniają się rozwidloną na końcu żyłką R4+5
  8. Uwagi. W czasie rójki samce przekupują samice prezentem w postaci złowionej zdobyczy
  9. Uwagi 2. Oznaczenie osobnika z 2014 roku Paul Beuk
  10. Uwagi 3. Autorzy obserwacji – Aleksander Dorda avidal

Cieszyn 19.04.2020 ♂ Fot. Aleksander Dorda

Cieszyn 19.04.2020 ♂ Fot. Aleksander Dorda


avidal

Leave a Reply