Fanniidae  – Zgniłówkowate
Poprzednio pod nazwą Piezura graminicola. Oczy nagie, duże, czerwono-brązowe, u samic rozdzielone szerokim, a u samca wąskim czołem. Palpi (głaszczki) żółte. Scutum szare, silnie oszczecone. Przed szwem tułowiowym dwie pary szczecinek dc (dorsocentral setae); za szwem trzy pary szczecinek dc. Scutellum szare z żółto-pomarańczowym wierzchołkiem. Odwłok żółto-pomarańczowy z szaro-czarnymi plamkami na bokach niektórych tergitów; przez środek odwłoka zwykle przebiega ciemna, wąska, podłużna linia. Wszystkie uda żółte. Golenie i stopy szaro-czarne. Pierwsze dwa człony czułków żółte; człon trzeci żółtawo-szary. Skrzydła przezroczyste; komórka R5 otwarta. Żyłka analna A2 silnie, łukowato wygięta (tylko w rodzaju Euryomma żyłka ta jest słabo wygięta) – istotna cecha diagnostyczna odróżniająca gatunki z tej rodziny od cechujących się prostą lub niemal prostą żyłką A2 muchowatych Muscidae.

Kraków 13.06.2019 ♂ Fot. Maksymilian Syratt

1. Status. Pospolita
2. Siedlisko. Skraje lasów, polany, parki, ogrody, łąki, tereny ruderalne, wiejskie zabudowania, ogrody, pastwiska
3. Wymiary. Długość ciała 5.5-6 mm. Długość skrzydła przeciętnie 5.3 mm
4. Aktywność. Kwiecień – październik
5. Lokalizacja. Małopolskie
6. Pokarm. Nektar, pyłek, spadź. Larwy żywią się martwą materią organiczną; żerują m.in. w ekskrementach, kompostownikach i butwiejącej ściółce
7. Podobne. Drugi krajowy gatunek z rodzaju – rzadka Piezura graminicola (poprzednio Piezura boletorum) jest wyraźnie ciemniej ubarwiony. Bardziej podobne są inne gatunki z rodziny o żółtych udach – Fannia ornata i Fannia posticata oraz Euryomma peregrinum
8. Uwagi. Autor obserwacji – Maks Syratt
9. Uwagi 2. Identyfikacja Nikita Vikhrev (z niewielkim znakiem zapytania)

avidal