Keroplatus tipuloides – Hubowiec osowaty

Keroplatidae – Płożkowate
Ciało masywne, żółto-brązowe z czarnymi znaczeniami. Głowa uderzająca mała, jak u większości gatunków z rodzin Keroplatidae i Mycetophilidae (do której był poprzednio zaliczany). Głaszczki (palpi) relatywnie krótkie. Na scutum czarny wzór w kształcie litery „V”. Odwłok z ciemnymi przepaskami na tergitach. Skrzydła żółtawo zabarwione z bardzo wyraźnymi, czarnymi plamami.

Puławy 09.07.2020 Fot. Ewa Rauner

  1. Status. Zdecydowanie rzadki i sporadycznie obserwowany. Wykazywany z Puszczy Białowieskiej i z Gór Świętokrzyskich VU VU
  2. Siedlisko. Starodrzewia opanowane przez hubę pospolitą Fomes fomentarius lub inne żagwiowate; znajdowany najczęściej w lasach bukowych, w pobliżu leśnych strumieni i w dolinach rzecznych
  3. Wymiary. Długość ciała 12-18 mm; samiec przeciętnie nieco mniejszy od samicy
  4. Aktywność. Kwiecień/maj – sierpień. Imagines i larwy prowadzą nocny tryb życia
  5. Lokalizacja. Lubelskie
  6. Pokarm. Larwy są drapieżne i mykofagiczne (zjadają zarodniki, które chwytają w sieć rozwieszona pod owocnikiem); rozwijają się na/w owocnikach żagwiowatych
  7. Podobne. W Polsce występuje drugi gatunek z rodzaju – Keroplatus testaceus, u którego głaszczki są zauważalnie dłuższe, a plamkowanie skrzydeł znacznie mniej rozległe
  8. Uwagi. Gatunek zdolny do bioluminescencji w stadium larwy, poczwarki i świeżego imago
  9. Uwagi 2. Autorka obserwacji – Ewa Rauner
  10. Więcej o gatunku

Puławy 09.07.2020 Fot. Ewa Rauner

Puławy 09.07.2020 Fot. Ewa Rauner

Puławy 09.07.2020 Fot. Ewa Rauner


avidal

Leave a Reply