Keroplatus testaceus – Hubowiec rudawiec

Keroplatidae – Płożkowate
Głowa uderzająca mała, jak u większości gatunków z rodzin Keroplatidae i Mycetophilidae (do której był poprzednio zaliczany). Głaszczki (palpi) relatywnie długie. Tułów żółtobrązowy. Na scutum ciemny wzór w kształcie litery „V”. Odwłok walcowaty, żółtobrązowy do ciemnokasztanowego. Skrzydła żółtawo zabarwione z ciemnymi plamami wzdłuż krawędzi kostalnej.

Milanówek 23.09.2022 Fot. Teresa Stolarczyk

Milanówek 23.09.2022 Fot. Teresa Stolarczyk

  1. Liczebność. Rzadko obserwowany, liczny lokalnie. Wykazywany m.in. z Puszczy Białowieskiej, z Beskidów, z Krakowa i z Roztocza
  2. Biotop. Lasy, stare parki i ogrody, zadrzewienia nadrzeczne
  3. Wymiary. Długość ciała 9-13.7 mm; wg niektórych źródeł samica dorasta do 16 mm
  4. Aktywność. Kwiecień/maj – sierpień. Imagines i larwy prowadzą nocny tryb życia
  5. Lokalizacja. Mazowieckie
  6. Pokarm. Larwy są drapieżne i mykofagiczne (zjadają zarodniki, które chwytają w sieć rozwieszoną pod owocnikiem); rozwijają się na/w owocnikach żagwiowatych
  7. Podobne. W Polsce występuje drugi gatunek z rodzaju – zauważalnie większy Keroplatus tipuloides, u którego głaszczki są zauważalnie krótsze, a plamkowanie skrzydeł bardziej rozległe. Bliźniaczo podobny Keroplatus dispar nie został w Polsce odnaleziony, lecz jego występowanie w naszym kraju jest prawdopodobne – różni się detalami plamkowania skrzydeł oraz budową genitaliów
  8. Uwagi. Autorka obserwacji – Teresa Stolarczyk

avidal

Leave a Reply