Lonchopteridae – Dzidnicowate
Dawniej pod nazwą Lonchoptera furcata. Ciało delikatne, smukłe, zwykle żółto, a sporadycznie szaro-czarno ubarwione. Przy tylnych krawędziach oczu rząd jasnych długich szczecinek. Przez środek scutum i scutellum biegnie podłużna ciemna linia, która może być niewidoczna u ciemnych osobników. Środkowe golenie zwykle ze szczecinkami av (anteroventral setae) preapikalnymi – istotna cecha diagnostyczna gatunku. Trzon czułków jasny, pozostałe człony czarne. 3 człon czułków o kulistym kształcie; wici czułków długie. Skrzydła przezroczyste, ostro zakończone.
- Status. Pospolita
- Siedlisko. Łąki, polany, lasy, zarośla, ugory…Chętnie na wilgotnych terenach trawiastych
- Wymiary. Długość ciała 2-3 mm
- Aktywność. Kwiecień – październik
- Lokalizacja. Łódzkie, małopolskie
- Pokarm. Nektar, spadź, soki roślinne – w tym wysysane z warzyw. Saprofagiczne larwy rozwijają się w butwiejącej materii organicznej
- Podobne. Pozostałe dzidnice, zwłaszcza również pospolita Lonchoptera lutea, którą można odróżnić po oszczeceniu goleni (brak szczecinek av na środkowej goleni) i czarnym trzonku czułków
- Uwagi. Autorzy obserwacji – Jerzy Tomiak avidal