Lonchoptera lutea – Dzidnica żółtonoga

Lonchopteridae – Dzidnicowate
Ciało delikatne, smukłe, zwykle żółto, a sporadycznie szaro-czarno ubarwione. Przy tylnych krawędziach oczu rząd jasnych długich szczecinek. Przez środek scutum i scutellum biegnie podłużna ciemna linia, która może być niewidoczna u ciemnych osobników. Środkowe golenie zwykle bez szczecinkek av (anteroventral setae) preapikalnych – istotna cecha diagnostyczna gatunku. Czułki czarne, łącznie z trzonkiem. 3 człon czułków o kulistym kształcie; wici czułków długie. Skrzydła przezroczyste, ostro zakończone.

Osobnik o szarym ubarwieniu Fot. Jerzy Tomiak

  1. Liczebność. Pospolita
  2. Biotop. Łąki, polany, lasy, zarośla, ugory…Chętnie na wilgotnych terenach trawiastych
  3. Wymiary. Długość ciała 2-3 mm
  4. Aktywność. Kwiecień – październik
  5. Lokalizacja. Małopolskie. Występuje w całym kraju
  6. Pokarm. Nektar, spadź, soki roślinne – w tym wysysane z warzyw. Saprofagiczne larwy rozwijają się w butwiejącej materii organicznej
  7. Podobne. Pozostałe dzidnice, zwłaszcza również pospolita Lonchoptera bifurcata, którą można odróżnić po oszczeceniu goleni (obecne szczecinki av na środkowej goleni) i jasnym trzonku czułków
  8. Uwagi. Autor obserwacji – Jerzy Tomiak

Inwałd 29.04.2023 Fot. Jerzy Tomiak

Inwałd 29.04.2023 Fot. Jerzy Tomiak


avidal

Leave a Reply