Hydrotaea capensis

Muscidae
Małe, czarne muchówki o silnym metalicznie niebieskim lub niebiesko-zielonkawym połysku na tułowiu i odwłoku. Oczy nagie, czerwono-brązowe – u samicy rozdzielone szerokim, u samca wąskim czołem. Scutum, pleuryty oraz tergity pokryte gęstymi, odstającymi włoskami. Nogi czarne; przednie golenie silnie owłosione, z długimi ostrogami apikalnymi. Wici czułków nagie. Skrzydła przeźroczyste; komórka R5 otwarta. Żyłki poprzeczne nieprzyciemnione. Dawniej w rodzaju Ophyra.

Cmentarz w Górze Kalwarii 16.08.2020 ♀ Fot. Marek W. Kozłowski

Cmentarz w Górze Kalwarii 16.08.2020 ♂ Fot. Marek W. Kozłowski

  1. Liczebność. Pospolita w całej Europie
  2. Biotop. Gatunek synantropijny, związany z ekosystemami miejskimi lub antropogenicznymi
  3. Wymiary. Długość ciała ok. 5 mm
  4. Aktywność. Wiosna – jesień. Ma dwa okresy intensywnej aktywności rozrodczej: maj i sierpień. Rozwój w dogodnych warunkach trwa dwa tygodnie 
  5. Lokalizacja. Mazowsze
  6. Pokarm. Larwy rozwijają się w materii organicznej, często w zwłokach większych zwierząt – stąd gatunek ma duże znaczenie w medycynie sądowej.  Zwykle jest uważany za późnego kolonizatora zwłok odsłoniętych ale też wczesnego kolonizatora zwłok zakopanych. Ze względu na małe rozmiary ma zdolność wnikania do grobów
  7. Podobne. Metalicznie zabarwione muchówki z rodzaju Hydrotaea;  szczególnie  zawleczona z Ameryki H. aenescens która wyróżnia się intensywniejszym zielonym połyskiem na ciele oraz żółtymi głaszczkami
  8. Uwagi. Biometria skrzydeł muchówek (długość skrzydła, odległość między węzłami żyłki kostalnej) może być przydatna w diagnozowaniu warunków rozwoju larw, a pośrednio dostarczać ważnych informacji o losach zwłok
  9. Uwagi. Identyfikacja Nikita Vikhrev
  10. Uwagi 2. Autor obserwacji – Marek W.Kozłowski

Warszawa-Ursynów 20.04.2020 ♀ Fot. Marek W. Kozłowski


Marek W.Kozłowski

Leave a Reply