Muscidae – Muchowate
Oczy samicy rozdzielone szerokim, a samca bardzo wąskim czołem. Czoło i potylica samicy są zielone, samca ciemnozielone. Ubarwienie ciała metalicznie zielone z silna tendencją do przybierania z wiekiem osobnika miedzistego odcienia. Na scutum jedna para szczecinek acr (acrostichal) przed szwem tułowiowym; za szwem dwa rzędy szczecinek dc (dorsocentral) – po trzy szczecinki w rzędzie. Nogi czarne. Skrzydła przezroczyste; komórka R5 wąsko otwarta.
Austria – Bregenz 26.06.2020 ♀ Fot. gernotkunz
Austria – Bregenz 26.06.2020 ♀ Fot. gernotkunz
Austria – Bregenz 26.06.2020 ♀ Fot. gernotkunz
Austria – Styria 01.04.2023 ♂ Fot. gernotkunz
- Status. Nierzadka, miejscami liczna W Polsce na całym obszarze
- Siedlisko. Lasy, parki, ogrody, zarośla, łąki, polany, tereny ruderalne
- Wymiary. Długość ciała 5.5-8 mm
- Aktywność. Kwiecień – październik
- Lokalizacja. Austria.
- Pokarm. Nektar, pyłek, spadź, substancje płynne wysysane z padliny. Larwy koprofagiczne – rozwijają się w ekskrementach
- Podobne. Neomyia cornicina różni się oszczeceniem scutum (porównanie pod opisem). Padlinówki z rodzaju Lucilia można odróżnić po srebrzystym czole i co najmniej dwóch parach szczecinek acr przed szwem tułowiowym
- Uwagi. Autor obserwacji – gernotkunz
Żółte strzałki wskazują szczecinki dc, zielone szczecinki acr (u N.viridescens strzałki wskazują miejsce gdzie tych szczecinek brak)
Neomyia cornicina (po lewej) i Neomyia viridescens