Rhinophoridae – Stonoginiowate
Ciało czarne. Oczy samicy rozdzielone szerokim, a samca wąskim czołem. Twarz przy otworze gębowym wyciągnięta do przodu, wyraźnie bardziej niż czoło – konieczny widok z boku. Na scutum brak jasno opylonych, podłużnych pasów. Tergity 3 i 4 bez szczecin dyskalnych (uniesione ku górze szczeciny na środku tergitów). Przednie krawędzie tergitów 3 i 4 u samca zwykle jasno opylone. Wierzchołek i boki odwłoka silnie oszczecone. Główki przezmianek żółte. Skrzydła lekko przyciemnione – słabiej niż u wielu innych gatunków z rodziny. Komórka R4+5 zamknięta; petiola długa (żyłka łącząca tę komórkę z wierzchołkiem skrzydła). Czułki ciemne.
Warszawa 20.08.2020 ♀ Fot. Sylvester Kociniak
Warszawa 18.08.2020 ♂ Fot. Sylvester Kociniak
Warszawa 18.08.2020 ♂ Fot. Sylvester Kociniak
- Status. Pospolita, miejscami liczna
- Siedlisko.. Skraje lasów, łąki, polany, ogrody, tereny ruderalne
- Wymiary. Długość ciała około 4 mm
- Aktywność. Maj/czerwiec – sierpień
- Lokalizacja. Mazowieckie
- Pokarm. Nektar, pyłek. Larwy są parazytoidami równonogów
- Podobne. Inne gatunki z rodziny, które można rozróżnić w zależności od gatunku po jasnych pasach na scutum, czarnych główkach przezmianek, płaską twarzą (czoło wysunięte silniej ku przodowi od okolicy otworu gębowego w rodzaju Stevenia), częściowo żółtymi czułkami oraz silniej przyciemnionymi skrzydłami i krótszą, a rzadziej dłuższą petiolą
- Uwagi. Autor obserwacji – Sylvester Kociniak