Sepsidae – Wońkowate
Muchówki są czarne, matowe, mają wysuniętą do przodu twarz, gęsto porośnięte szczecinkami skrzydła, oraz opylone woskiem (płytka boczna tułowia znajdująca się nad środkowym biodrem). Mają pomarańczowe uda i pomarańczowe scutellum, Obserwuje się wysokie zróżnicowanie w udziale koloru pomarańczowego w różnych częściach ciała. Powierzchnia kutykuli bardziej matowa w porównaniu z innymi Sepsidae; tarczka jest duża i płaska, zwykle (choć nie zawsze) także pomarańczowa. Skrzydła bez plamek.
- Status. Rozpowszechniona na pastwiskach z krowimi plackami lub w ich pobliżu, zwykle nie występuje masowo. Gatunek palearktyczny i nearktyczny
- Siedlisko. Podeschnięte odchody przeżuwaczy, głównie bydła
- Wymiary. Długość ciała 2,4 – 3 mm
- Aktywność. Maksymalna liczebność dorosłych w czerwcu; znacznie mniejszy pojaw na przełomie września i października
- Lokalizacja. Francja, Polska – Warmia. Występuje w całym kraju
- Pokarm. Larwy koprofagiczne, dorosłe widywana także na kwiatach, szczególnie na baldachach selerowatych
- Podobne. U rzadszej S.nigripes katepisternum (boczna płytka tułowia) jest opylone woskiem tylko na jego krańcach a skrzydła wyraźnie rzadziej porośnięte mikroszczeciną. Jej oczy są nieco bardziej okrągłe i większe
- Uwagi. Samce pilnują składające jaja samice, często zagłębiając się z nimi w otwory pozostawione przez chrząszcze
- Uwagi 2. Autorzy obserwacji – Marie Lou Legrand Marek W.Kozłowski