Eristalinus sepulchralis – Wiośnik bajornik

Syrphidae – Bzygowate
Jeden z dwóch krajowych gatunków z rodzaju. Oczy plamkowane, u obu płci rozdzielone czołem. Na scutum wyraźne szare pasy. Włoski na scutellum jasne i ciemne. Tergity błyszczące.

Widzew 21.06.2011

Łódź – Widzew 21.06.2011 ♀

BRUS 20.06.2012

Łódź – BRUS 20.06.2012 ♀

Chociszewo 03.06.2022 ♀ Fot. Lucyna Bugiera

Widzew 04.04.2011

Łódź – Widzew 04.04.2011 ♂

Widzew 04.04.2011

Łódź – Widzew 04.04.2011 ♂

  1. Liczebność. Pospolity, choć nie tak liczny jak E.aeneus
  2. Biotop. Łąki, parki, ogrody, polany, skraje lasów, przydroża, przytorza, tereny ruderalne
  3. Wymiary. Długość ciała 6-11 mm. Długość skrzydła 6.5-8 mm
  4. Aktywność. Kwiecień – wrzesień; jesienią imagines zapadają w diapauzę
  5. Lokalizacja. Łódzkie, lubuskie. Występuje w całym kraju
  6. Pokarm. Nektar. Larwy wychwytują cząstki organiczne z wilgotnego substratu, np. z błotnistych dołów, obornika, czy zalanych rowów
  7. Podobne. U Eristalinus aeneus pasy na tułowiu są słabiej zaznaczone, włoski na scutellum jasne, a tergity bardziej matowe. Samiec zaś ma stykające się ze sobą oczy
  8. Uwagi. Autorzy obserwacji – Lucyna Bugiera avidal
Widzew 21.06.2011

Łódź – Widzew 21.06.2011 ♂

BRUS 20.06.2012

Łódź – BRUS 20.06.2012 ♀

Widzew 21.06.2011 Spojrzenie z góry na ikara

Łódź – Widzew 21.06.2011 Spojrzenie ♀ z góry na ikara


Rodzaj Eristalinus - Wiośnik


avidal

Leave a Reply