Syrphidae – Bzygowate
Scutum niemal całe czarne, żółty wzór na nim skromniejszy, niż u innych, podobnych gatunków z rodzaju. Scutellum czarne. Tułów ciemny o żółtych pasach na odwłoku, które jednak często są bardziej blade, niż ma to miejsce u innych gatunków z rodzaju.
- Liczebność. Szeroko rozsiedlona, lecz liczna tylko lokalnie
- Biotop. Głównie lasy liściaste z gospodarką ekstensywną
- Wymiary. Długość ciała 13-15 mm
- Aktywność. Maj – lipiec
- Lokalizacja. Łódzkie, podlaskie, pomorskie, zachodniopomorskie, Bieszczady. W najbliższej okolicy Łodzi nie występuje
- Pokarm. Nektar, spadź. Larwy rozwijające się w powalonych drzewach liściastych żywią się detrytusem
- Podobne. Temnsotoma meridionale i Temnostoma vespiforme – obie mają bogatszy rysunek na tułowiu, zwłaszcza scutum jest wyraźniej zdobione. No i odcień przepasek odwłokowych Temnostoma apiforme jest na ogół w sposób trudny do opisania, ale zdecydowanie zauważalny – wyjątkowy. Bardziej blady, matowy, niektóre przepaski przybierają białawy kolor, wręcz barwę kości słoniowej. Z własnego doświadczenia mogę stwierdzić, że po wstępnym opatrzeniu muchówkę tą siedzącą na gdzieś na liściu można odróżnić na pierwszy rzut oka od pozostałych Temnostoma. Edit: w 2018 wyniku rewizji kolekcji należącej do Bogusława Soszyńskiego do fauny Polski dołączył kolejny gatunek morsznicy – Temnostoma carens (praca), bardzo podobny do T.apiforme, znany z jednego tylko stanowiska, złowiony w latach 90-tych
- Uwagi. Autorzy obserwacji – Magdalena Jędro Augustyna Andrzej Kucharski avidal