Phasia barbifrons – Paśnica smolista

Tachinidae – Rączycowate
Maleńka przedstawicielka podrodziny Phasiinae. Ciało czarne, jak na rączycę skromnie oszczecone, pozbawione srebrnego opylenia. Scutum błyszczące, bez pasów. Odwłok czarny. Nogi czarne. Parafrontalia (obszar między okiem a czułkiem) z włoskami za rzędem szczecin. Przezmianki żółte.

Widzew 12.08.2012

Łódź – Widzew 12.08.2012

Widzew 12.08.2012

Łódź – Widzew 12.08.2012

  1. Liczebność. Pospolita
  2. Biotop. Łąki, przydroża, skraje lasów, parki, ogrody, przytorza, murawy psammofilne i kserotermiczne
  3. Wymiary. Długość ciała 2.5-4 mm
  4. Aktywność. Maj – październik. Dwa pokolenia w sezonie
  5. Lokalizacja. Łódzkie. Występuje w całym kraju
  6. Pokarm. Nektar, pyłek – obserwowałem ją na baldachach, nawłoci, wrotyczu, nostrzyku… Larwy żerują na pluskwiakach, lecz konkretne gatunki nie są znane
  7. Podobne. Bardzo podobna Phasia pusilla pozbawiona jest włosków za szczecinami na parafrontaliach i ma ciemne przezmianki, a jej ciało bywa mniej lub bardziej srebrno opylone. U Phasia obesa tułów jest matowy, z szarymi pasami. W centralnej Polsce nie występuje bardzo rzadka Phasia theodori (brak włosków na parafrontaliach)
  8. Uwagi. Autor obserwacji – avidal
Widzew 15.10.2012 Na nawłoci

Łódź – Widzew 15.10.2012 Na nawłoci

Widzew 12.08.2012

Łódź – Widzew 12.08.2012

Widzew 07.08.2012

Łódź – Widzew 07.08.2012

Widzew 12.08.2012

Łódź – Widzew 12.08.2012


avidal

Leave a Reply