Tachinidae – Rączycowate
Mocno oszczecona czarna rączyca z zapomarańczowionymi przy nasadach skrzydłami i białymi fragmentami twarzy. Jeśli podchodzić do niej ostrożnie i powoli, nie odleci – szczególnie gdy zajęta jest jedzeniem.
Łódzki Ogród Botaniczny 15.06.2011
Łódź – Lublinek. 12.06.2011
Łódź – Młynek 25.06.2012
1. Liczebność. Pospolita
2. Biotop. Parki, polany leśne, łąki, przydroża, skraje lasów, murawy, zarośla
3. Wymiary. Długość ciała 7-12 mm
4. Aktywność. Maj – sierpień
5. Lokalizacja. Łódzkie, kujawsko-pomorskie, podlaskie. Występuje w całym kraju
6. Pokarm. Nektar, pyłek. Larwy pasożytują na dużych stonkach – nie wiadomo, czy ograniczają się do ich larw, czy też gustują również w osobnikach dojrzałych – za info dziękuję Czarkowi Bystrowskiemu
7. Podobne. Zapewne jakieś inne rączyce. Nieco przypomina ją Mesembrina meridiana, ale szczeciny na jej odwłoku są skromniejsze, a ona sama bardziej krępa
8. Uwagi. Autorzy obserwacji – Jarosław Potapowicz Andrzej Kucharski avidal
Łódzki Ogród Botaniczny 15.06.2011 Na fenkule włoskim
Łódzki Ogród Botaniczny 15.06.2011
Łódzki Ogród Botaniczny 15.06.2011
Puszcza Augustowska 23.05.2021 Fot. Jarosław Potapowicz
Łódzki Ogród Botaniczny 15.06.2011
Stary Toruń 20.07.2017 Fot. Andrzej Kucharski
https://insektarium.net/mesembrina-meridiana-odchodnica-pastwiskowa/ – odnośnik ze słów „Mesembrina meridiana,” jest błędny.
Pozdrawiam moje bogate źródło informacji 😀
Naprawione. Uprzejmie dziękuję.