Tipulidae – Koziułkowate
Ciało smukłe, żółte z czarnym deseniem. Plama potyliczna na głowie w kształcie grotu o łagodnie zaokrąglonym wierzchołku. Boczne plamy tułowia przed szwem tułowiowym zauważalnie wygięte do boków. Odwłok żółty, u samca z czarnym wierzchołkiem, u samicy z czerwonobrązowym. Plamy na środkach tergitów duże, słabo lub wyraźnie zaznaczone; dochodzą do tylnych krawędzi tergitów. Plamy na tergitach 6 i 7 mogą zanikać. Pokładełko czarnobrązowe, ciemniejsze ostre. Uda żółtobrązowe z czarnymi kolanami. Skrzydła przezroczyste; pterostigma w przedniej części przezroczysta, szklisto biała, natomiast w części apikalnej z czarną lub brunatną plamą.
- Liczebność. Nierzadki
- Biotop. Wilgotne lasy, doliny rzeczne, ogrody, łąki, murawy, parki, tereny ruderalne i miejskie; także tereny otwarte o suchym, piaszczystym podłożu
- Wymiary. Długość ciała 12-15 mm
- Aktywność. Maj – sierpień/wrzesień
- Lokalizacja. Mazowieckie. Występuje w całym kraju
- Pokarm. Nektar. Larwy żywią się korzeniami traw
- Podobne. W terenie przypomina Nephrotoma analis, którego można odróżnić. m.in. po ostrym wierzchołku wrzecionowatej plamy na głowie i plamach na środku tergitów, które nie dochodzą do ich tylnych krawędzi. Jak to zwykle bywa u koziułkowatych, podstawowa cecha diagnostyczna to budowa aparatu kopulacyjnego
- Uwagi. Autorka obserwacji – Teresa Stolarczyk