Acrididae – Szarańczowate
Ubarwienie ciała zielone, często z brązowymi akcentami o różnym stopniu intensywności – odwłok u niektórych osobników niemal całkowicie brązowy. Ciało uderzająco smukłe. Głowa silnie wysunięta do przodu, często uniesiona. Przedplecze z poprzecznym rowkiem umieszczonym za połową długości przedplecza – istotna cecha diagnostyczna gatunku; rowek ten jest trudno dostrzegalny na fotografiach terenowych. Przednie skrzydła i tylne nogi bardzo długie. Czułki spłaszczone, o ostro ściętych wierzchołkach.

Kreta Fot. Włodek Wypych

1. Liczebność. Europejski zasięg gatunku obejmuje Albanię, południową Ukrainę, Mołdawię, Kretę i Sycylię. W Europie nieliczny. Prężne populacje znane z Afryki i wschodniej Palearktyki
2. Biotop. Wybitnie suche tereny skąpo porośnięte roślinnością – w tym stepy, murawy, ugory, zbocza, półpustynie
3. Wymiary. Samica 76-94 mm. Samiec 44-61 mm
4. Aktywność. Lipiec – październik
5. Lokalizacja. Grecja. W Polsce nie występuje
6. Pokarm. Gatunek roślinożerny
7. Podobne. W Europie występują jeszcze 3 inne gatunki z rodzaju – Acrida bicolor, Acrida oxycephala i Acrida ungarica. Istnieje szansa na spotkanie na Krecie ostatniego z wymienionych gatunków – u wyraźnie mniejszego nosala węgierskiego rowek na przedpleczu znajduje się mniej więcej w połowie długości przedplecza . Podobne są także jeszcze większe gatunki z rodzaju Truxalis
8. Uwagi. Jak większość gatunków z podrodziny Acridinae, nosal węgierski nie wydaje żadnych dźwięków
9. Uwagi 2. Autor obserwacji – Włodek Wypych

avidal