Prionyx kirbii – Podos pustynny

Sphecidae – Nękowate
Głowa i tułów czarne. Żuwaczki brunatne poza czerwoną częścią nasadową. Odwłok silnie stylikowany. Odwłok samicy w przedniej części zawsze częściowo czerwony. Jasnokremowe przepaski na tylnych krawędziach tergitów (istotna cecha diagnostyczna gatunku) występują u obu płci – przednia przepaska (na 1-ym tergicie) często szeroko przerwana. Nogi czarne, tylko niektóre człony stóp czerwone. Skrzydła przeźroczyste, pozbawione plam i przyciemnień. Charakterystyczny dla rodzaju jest kształt drugiej komórki kubitalnej (Cu2) w której tylna żyłka jest dłuższa niż przednia. Samce mogą się różnić między sobą wielkością – duże samce przeważnie całe czarne, natomiast mniejsze z odwłokiem częściowo czerwonym.

Portugalia – 23.05.2018 ♀ Fot. Sylvester Kociniak

Portugalia – 23.05.2018 ♀ Fot. Sylvester Kociniak

  1. Liczebność. Zasięg bardzo szeroki, obejmuje znaczną część Palearktyki – od zachodniej Europy po Chiny i Mongolię. W wielu regionach pospolity
  2. Biotop. Ciepłe, otwarte tereny piaszczyste – w tym stepy, pustynie i półpustynie oraz suche łąki. Gniazduje w ziemi
  3. Wymiary.  Długość ciała 11-27 mm – jednak większość osobników nie przekracza 18 mm
  4. Aktywność. Wiosna – jesień
  5. Lokalizacja. Portugalia. Nie występuje w Polsce. Najbliższe stanowiska w Czechach i na Słowacji
  6. Pokarm. Nektar, pyłek, spadź. Dla larw samice łowią i porażają szarańczaki Acrididae
  7. Podobne. U podobnych gatunków z rodzaju przepaski odwłokowe u samic są ciemniejsze. Samce nie do rozróżnienia od podobnych gatunków w terenie
  8. Uwagi. Autor obserwacji – Sylvester Kociniak

Sylvester Kociniak

Leave a Reply