Vespidae – Osowate
Głowa czerwonobrązowa. Scutum brunatne do niemal czarnego; boku tułowia czerwonobrązowe. Pierwszy tergit odwłoka jednolicie pomarańczowobrązowy, pozostałe z rozległymi żółtymi plamami – u podgatunku ibericum żółte plamy są silnie zredukowane, bądź całkowicie zanikłe. Skrzydła wyraźnie, pomarańczowo przyciemnione; na przednim skrzydle rozległa plama wierzchołkowa.
- Liczebność. Zasięg obejmuje Półwysep Pirenejski, Półwysep Apeniński, Półwysep Bałkański, południową Francję i Bliski Wschód. W Europie 3 podgatunki – hebraeum (Bałkany, Cypr) ibericum (Portugalia, Hiszpania) i lefebvrei (Włochy)
- Biotop. Łąki, murawy, skraje lasów, ogrody, winnice, inne ciepłe tereny otwarte. Gniazduje w drewnie
- Wymiary. Długość ciała 13-28 mm
- Aktywność. Kwiecień/maj – wrzesień; na Bliskim Wschodzie już od marca
- Lokalizacja. Grecja. W Polsce nie występuje
- Pokarm. Nektar, pyłek, spadź, soki roślinne. Dla larw samice znoszą do komór lęgowych sparaliżowane gąsienice motyli z rozmaitych rodzin
- Podobne. W Europie trudno pomylić ją z jakąkolwiek inna osą
- Uwagi. Autorka obserwacji – Magdalena Jędro