Sceliphron madraspatanum

Sphecidae – Nękowate
Głowa czarna. Tułów czarny z żółtymi znaczeniami – w przedniej części scutum dwie wąsko rozdzielone plamy (u niektórych podgatunków dodatkowa para małych plam umieszczonych jeszcze bliżej głowy, na tzw. pronotal collar); żółte plamy także przy nasadzie skrzydła (tegule), na postscutellum (zatarczce) i zwykle na propodeum (zwykle występuje 1 para plam, jednak znane są formy barwne niektórych podgatunków z dwiema  lub trzema parami plam, a także takie plam zupełnie pozbawione). Odwłok czarny, połączony z tułowiem długim, na ogół jednolicie żółtym stylikiem; rzadziej stylik jest częściowo czarny (na wierzchniej lub spodniej stronie), a wyjątkowo całkowicie czarny. Nogi dwubarwne, żółtoczarne. Skrzydła żółtobrązowo przyciemnione. Wyróżnia się 4 podgatunki: tubifex, kohli, madraspatanum i formosanum

Chiny – Beijing (Pekin) – sierpień 2021 Fot. Shan Gui

Chiny – Beijing (Pekin) – sierpień 2021 Fot. Shan Gui

Korfu 29.08.2021 Fot. Magdalena Jędro

Korfu 29.08.2021 Fot. Magdalena Jędro

  1. Liczebność. Europejski zasięg obejmuje basen Morza Śródziemnego; miejscami liczny. Występuje także w północnej Afryce i w Azji aż po Indie
  2. Biotop. Rozmaite tereny otwarte
  3. Wymiary. Długość ciała 13-21 mm
  4. Aktywność. W Europie od maja/czerwca do września
  5. Lokalizacja. Grecja, Chiny. W Polsce nie występuje
  6. Pokarm. Nektar i spadź. Niekiedy samice wysysają hemolimfę ze złowionych pająków. Dla larw samice łowią i paraliżują pająki z rozmaitych rodzin – wymienia się Lycosidae, Araneidae i Salticidae
  7. Podobne. Liczne inne żółtoczarne gatunki z rodzaju zasiedlające basen Morza Śródziemnego – różnią się one detalami ubarwienia ciała
  8. Uwagi. Autorzy obserwacji – Magdalena Jędro Shan Gui

avidal

Leave a Reply