Megachilidae – Miesierkowate
Głowa i odwłok smoliście czarne. Nasada odwłoka czarna, poza tym odwłok intensywnie czerwony. Szczoteczki brzusznej brak. Nogi czarne; na środkowej goleni dwie ostrogi apikalne – cecha diagnostyczna rodzaju. Skrzydła silnie przyciemnione.

Chiny – Wuling Mountain 29.08.2020 Fot. Shan Gui

Chiny – Wuling Mountain 29.08.2020 Fot. Shan Gui

Chiny – Pekin 05.09.2020 Fot. Shan Gui

1. Zasięg. Daleki Wschód. Obserwowany rzadko
2. Biotop. Łąki, murawy, skraje lasów, wydmy i piaskownie, przydroża – wszędzie tam, gdzie znajdzie gatunek żywicielski
3. Wymiary. Rodzaj Euaspis osiąga od 6 do 17 mm długości, w zależności od gatunku
4. Aktywność. Czerwiec – październik
5. Lokalizacja. Chiny. W Polsce nie występuje
6. Pokarm. Nektar. Larwy są pasożytami gniazdowymi gatunków z rodzaju Lithurgus i Megachile, a być może także innych miesierkowatych. Ewenementem jest, że larwa Euaspis nie morduje larwy gospodarza, jak to czynią inne larwy gatunków kleptopasożytniczych z tej rodziny – czyni to samica podczas aneksji gniazda i zgromadzonych w nim zapasów (nie ma pewności, czy zjada larwę gospodarza, czy tylko ją wynosi poza obręb gniazda – zapewne to pierwsze; tak czy inaczej jest zachowanie unikalne)
7. Podobne. Dzięki czarnej nasadzie odwłoka nietrudny do identyfikacji
8. Uwagi. Autor obserwacji – avidal

Shan Gui