Chrysididae – Złotolitkowate
Ciało stosunkowo masywne jak na rodzinę złotolitkowatych. Ubarwienie głowy i tułowia czerwone z zielonymi akcentami. Oczy uderzająco duże, wypukłe. Ciemię, mesoscutum i mesoscutellum bardzo grubo i regularnie punktowane. Mesopleuron (boczna płytka tułowia) z dwoma zębowatymi wyrostkami na dolnej krawędzi – istotna cecha diagnostyczna rodzaju. Tergity 1 czerwony z zieloną lub niebieską przednią krawędzią. Tergit 2 silnie wydłużony, czerwony z niebiesko lub zielono, dość szeroko podkreślona nasadą. Tergit 3 uderzająco krótki, niebieski lub zielony – tylna krawędź z wieloma drobnymi, słabo zaznaczonymi ząbkami o różnej wielkości i o różnym kształcie.

Hiszpania – Granada 22.07.2020 Fot. Simon Oliver

1. Zasięg. W Europie wykazywany z południowej i środkowej części. Obecna także w regionie kaukaskim, na Bliskim Wschodzie, oraz w środkowej Azji aż po Mongolię i Chiny, a także w północnej Afryce
2. Biotop. Nasłonecznione, piaszczyste tereny otwarte, w wydmy śródlądowe, oraz murawy psammofilne, murawy kserotermiczne i stepy
3. Wymiary. Długość ciała 7-11 mm
4. Aktywność. Apogeum pojawu w Europie od czerwca do września; w regionach tropikalnych i subtropikalnych aktywny cały rok
5. Lokalizacja. Hiszpania. W Polsce jak dotąd nie odnaleziony, ale istnieją szanse na pojawienie się tego gatunku wraz z ocieplającym się klimatem
6. Pokarm. Nektar.
7. Larwy są parazytoidami larw żądłówek, prawdopodobnie z rodzin Sphecidae i Crabronidae – szczegóły rozwoju i konkretne gatunki żywicielskie pozostają nieznane
8. Podobne. Bardzo podobne gatunki można znaleźć w środkowej Azji – w warunkach europejskich nietrudny do rozpoznania. W Polsce bardzo sporadycznie znajdowany Euchroeus purpuratus różni się m.in. ubarwieniem 2-ego tergitu (niebieski z szeroką, czerwoną przepaską po środku)
9. Uwagi. Autor obserwacji – Simon Oliver

Hiszpania – Granada 22.07.2020 Widoczne dwa zęby na spodniej krawędzi mesopleuronu (na tym ujęciu widać je między udami pierwszej i drugiej pary nóg) Fot. Simon Oliver

Hiszpania – Granada 22.07.2020 Ząbki na wierzchołku odwłoka są drobne i słabo zaznaczone, za to liczne Fot. Simon Oliver

avidal