Apidae – Pszczołowate
Oczy zielonkawe, ciemno plamkowane. Żuwaczki z trzema zębami – podstawowa cecha diagnostyczna gatunku. Ubarwienie ciała intensywnie, metalicznie zielone. Tylne golenie samca wyposażone w gąbczaste woreczki służące do gromadzenia rozmaitych zapachów absorbowanych i magazynowanych z kwiatów i żywicy. Podczas zalotów energicznie wachluje skrzydłami, rozprzestrzeniając aromat przed samicą. Skrzydła lekko przyciemnione – w przednim skrzydle 3 komórki kubitalne Cu. Bardzo sprawnie i szybko lata, z łatwościa potrafi zawisnąć nad kwiatem. Języczek bardzo długi, co można zaobserwować podczas pobierania nektaru.

Floryda – Miami 16.10.2021 ♂ Fot. Alexis Salcedo

1. Liczebność. Zasięg obejmuje Amerykę Środkową oraz Florydę
2. Biotop. Skraje lasów, ogrody, parki, ukwiecone tereny otwarte
3. Wymiary. Długość ciała 10.5-13 mm
4. Aktywność. Cały rok
5. Lokalizacja. USA. W Polsce nie występuje
6. Pokarm. Nektar. Dla larw samica gromadzi mieszaninę pyłku i nektaru – chętnie odwiedza orchidee. Gniazduje samotnie lub w małych agregacjach, w rozmaitych szczelinach i wnękach – lecz nie w ziemi
7. Podobne. Gatunkiem bliźniaczo podobnym jest Euglossa viridissima – różni się obecnością tylko 2 zębów na żuwaczkach (a jeśli są 3 zęby, to mają odmienny kształt). Także inne gatunki z rodzaju. Wizualnie bardzo podobne bywają również metalicznie zielone gatunki z rodziny Halictidae (zwykle są mniejsze i mają krótkie języczki oraz odmienne użyłkowanie skrzydeł)
8. Uwagi. Użądlenie jest znacznie mniej bolesne, niż pszczoły miodnej – jednak samica może żądlić wielokrotnie, nie umiera przy pierwszej iniekcji
9. Uwagi 2. Autorzy obserwacji – Alexis Salcedo

avidal