Megachilidae – Miesierkowate
Ciało czarne, bardziej krępe niż u innych wałczatek, skąpo owłosione. Relatywnie duża i masywna głowa oraz przedplecze są bardzo gęsto i grubo punktowane. Odwłok czarny, u samca podwinięty do dołu. Przepaski odwłokowe na tylnych krawędziach tergitów bardzo cienkie, białe. Szczoteczka brzuszna samicy żółta. W przednim skrzydle 2 komórki kubitalne Cu.
- Zasięg. Południowa i sporadycznie środkowa oraz zachodnia Europa łącznie z Wyspami Brytyjskimi (wszędzie tam ma status raczej gatunku migrującego, niż osiadłego), region śródziemnomorski (w tym północna Afryka), Bliski Wschód
- Biotop. Stepy, suche skraje lasów, murawy kserotermiczne i psammofilne, polany śródleśne. Gniazduje w martwym drewnie lub w pustych łodygach o miękkim rdzeniu (bardzo chętnie)
- Wymiary. Długość ciała 4.5-6 mm
- Aktywność. Czerwiec/lipiec – wrzesień
- Lokalizacja. Austria. W Polsce nie odnaleziony
- Pokarm. Nektar. Larwy żywią się mieszanina pyłku i nektaru
- Podobne. Inne wałczatki są zauważalnie większe i smuklejsze oraz słabiej punktowane
- Uwagi. Autor obserwacji – gernotkunz