Sphecius grandis – Piewikowiec rdzawożółty

Crabronidae – Grzebaczowate
Głowa rdzawobrązowa z dużymi, czerwonobrązowymi oczami i żółta twarzą. Odwłok i tułów rdzawobrązowe. Na tergitach 1-5 rozległe, żółte plamy; sporadycznie plamy na tergitach 2-5 mogą zanikać.

Nowy Meskyk – Chaves 12.08.2021 Fot. James Bailey

  1. Liczebność. Zasięg obejmuje południowozachodnie stany USA oraz Amerykę Środkową
  2. Biotop. Rozmaite tereny piaszczyste i gliniaste, zwłaszcza na terenach zakrzewionych, oraz ogrody, kwietne łąki i murawy. Gniazduje w ziemi, w miejscach nasłonecznionych
  3. Wymiary. Długość ciała 30-50 mm; samice większe i znacznie cięższe od samców
  4. Aktywność. Maj – wrzesień. Samice dożywają do jednego roku, samce żyją od kilku do kilkunastu dnie, sporadycznie do miesiąca
  5. Lokalizacja. USA. W Polsce nie występuje
  6. Pokarm. Nektar, soki roślinne. Dla larw samice łowią i paraliżują cykady (piewiki). Ofiar wyszukują na pniach drzew i krzewów; po użądleniu transportują cykadę do gniazda w locie, co jest imponującym wyczynem zważywszy na wielkość i ciężar ofiary
  7. Podobne. Przede wszystkim Sphecius convallis, u którego żółte plamy obecne są co najwyżej na tergitach 1-4 (jednak najczęściej na tergitach 1-3). Osobniki o zredukowanej liczbie plam odwłokowych można odróżnić na podstawie punktowania tergitów
  8. Uwagi. Autor obserwacji – James Bailey

avidal

Leave a Reply