Anthocoris confusus – Dziubałek lśniący

Anthocoridae – Dziubałkowate
Głowa, przedplecze i trójkątna tarczka czarne, błyszczące. Pokrywy brunatne z żółto-brązowymi akcentami, matowe – tylko cuneus (klinik) lśniący. Zakrywka (membrana) szara z trzema jasnymi, rozmytymi plamami. Uda ciemne, brązowe do brunatno-czarnych. Pierwszy człon czułków czarny, 2 człon czułków w znacznej mierze brązowy.

Łuków 07.04.2019 Fot. Ricosz

  1. Status. Pospolity, liczny w całym kraju
  2. Siedlisko. Lasy, parki, ogrody, zarośla, polany; przesiaduje zwykle na roślinach zielnych lub w warstwie podszytu
  3. Wymiary. Długość ciała 3.2.-3.9 mm
  4. Aktywność. Samice w zasadzie cały rok; samce z małymi wyjątkami giną późną jesienią. Zwykle 2 pokolenia w sezonie
  5. Lokalizacja. Łódzkie, lubelskie
  6. Pokarm. Jaja, larwy i imagines owadów – głównie niewielkie mszyce; także roztocze
  7. Podobne. Inne gatunki z rodzaju, zwłaszcza dziubałek matowy Anthocoris nemoralis (zwykle jaśniejsze, żółto-brązowe uda). Najpospolitszy Anthocoris nemorum różni się m.in. deseniem na pokrywach i ubarwieniem zakrywki
  8. Uwagi. Autorzy obserwacji – Ricosz avidal
  9. Rozmieszczenie
  10. Więcej o gatunku

Łódź – BRUS 12.03.2020

Łódź – BRUS 12.03.2020

Łódź – BRUS 12.03.2020


avidal

Leave a Reply