Cicadidae – Piewikowate
Ciało masywne, bardzo szerokie, szaroczarne ze srebrzystym opyleniem obfitym zwłaszcza na odwłoku. Sternity zmienne w ubarwieniu – mogą być zielone, żółte lub brązowopomarańczowe. Skrzydła przezroczyste, bez jakichkolwiek plam; żyłki w przedniej części skrzydeł pomarańczowe, w tylnej czarne; żyłki bez przylegających do nich plamek, jak u Cicada orni. Nasady skrzydeł czarne z pomarańczową plamką.
Francja 03.07.2010 Fot. gernotkunz
Chorwacja 15.07.2016 Fot. gernotkunz
Chorwacja 15.07.2016 Fot. gernotkunz
Chorwacja 15.07.2016 Fot. gernotkunz
- Liczebność. Skrajnie rzadki, obserwowany tylko wyjątkowo
- Biotop. Ogrody, parki, sady, winnice, zarośla, polany; zwykle przesiaduje na krzewach i drzewach
- Wymiary. Długość ciała 50-70 mm. Największa europejska cykada. Rozpiętość skrzydeł osiąga 100 mm
- Aktywność. Maj/czerwiec – wrzesień
- Lokalizacja. Chorwacja, Francja. W Polsce wyłącznie w Pieninach
- Pokarm. Soki roślinne rozmaitych krzewów i drzew liściastych, w tym owocowych. Larwy żerują przez kilka sezonów w glebie, na korzeniach
- Podobne. Skrzydła pozbawione plamkowania oraz imponujące rozmiary znacznie ułatwiają identyfikację
- Uwagi. Autor obserwacji – gernotkunz
! Nigdy nie słyszałem że mamy trzecią cykadę w Polsce (jeśli uznać ten tłumik gatunków podobnych do cicadetta montana za jedną). Jest piękna! Mam nadzieje że ocieplenie klimatu, choć do zjawisk w jakikolwiek sposób pożytecznych nie należy, przyniesie do nas z południowej europy więcej tych owadów!
Jej obecność łatwo umyka ze względu na jej rzadkość. Czas pokaże, czy zwiększy zasięg, ale póki co nie zanosi się na ekspansję.