Miridae – Tasznikowate
Ciało owalne. Przedplecze żółte lub zielone z czterema czarnymi, szerokimi (znacznie rzadziej wąskimi) pasami. Scutellum czarne z żółtą plamą w kształcie serca – zachowuje ona żółtą barwę nawet u intensywnie zielonych osobników. Pokrywy zielone lub zielonkawożółte z czarnymi, relatywnie szerokimi smugami. Sporadycznie spotyka się osobniki o intensywnie pomarańczowym ubarwieniu podstawowym. Klinik (cuneus) z rozległą, pomarańczową plamą. Zakrywka ciemna. Nogi czerwonawe.

Włochy 11.07.2015 Fot. Paolo Mazzei

1. Zasięg. Bałkany, Węgry, Półwysep Apeniński, Azja Mniejsza, Bliski Wschód
2. Biotop. Murawy kserotermiczne, stepy, wygrzane zbocza
3. Wymiary. Długość ciała 8-10 mm; największy reprezentant rodzaju
4. Aktywność. Kwiecień – sierpień
5. Lokalizacja. Włochy. W Polsce nie odnaleziony
6. Pokarm. Soki roślinne – żeruje najchętniej na chabrach
7. Podobne. W Polsce występuje bardzo podobny Brachycoleus decolor, u którego plama na kliniku jest zielona lub żółta. Brachycoleus sexvitatus występuje na Półwyspie Pirenejskim – różni się deseniem na przedpleczu
8. Uwagi. Autor obserwacji – Paolo Mazzei

avidal