Miridae – Tasznikowate
Ciało owalne, z wierzchu krótko, lecz wyraźnie owłosione. Przedplecze i scutellum zielone. Pokrywy jasnozielone. Zakrywka jasno użyłkowana, ciemno cętkowana, z parą drobnych, czarnych kropek. Golenie uderzająco cienkie – cecha diagnostyczna rodzaju. Pierwszy człon czułków zielony.
Hiszpania – Granada 09.07.2018 Fot. Simon Oliver
- Liczebność. Rzadko obserwowany
- Biotop. Łąki, ogrody, zarośla
- Wymiary. Długość ciała 4.2-5.1 mm
- Aktywność. Maj/czerwiec – wrzesień
- Lokalizacja. Hiszpania. W Polsce głównie na południowym zachodzie
- Pokarm. Imagines i nimfy wysysają soki roślinne, głównie z mierzwicy czarnej
- Podobne. Inne gatunki z rodzaju różnią się ciemnym pierwszym członem czułków bądź brakiem czarnych kropek na zakrywce (brak takich plamek u najbardziej podobnego Macrotylus solitarius)
- Uwagi. Autor obserwacji – Simon Oliver
- Rozmieszczenie