Notostira erratica – Ścięga wędrowna

Miridae – Tasznikowate
Ciało uderzająco smukłe. Samica jasno, jednolicie ubarwiona. Samiec z wierzchu czarny z żółtozielonkawymi bokami. Przedplecze pozbawione widocznego punktowania. Zewnętrzne krawędzie corium (przykrywki) u samicy proste. Czułki i nogi bardzo długie; pierwszy człon czułków i tylne uda gęsto owłosione.

N.erratica

Lubień 14.08.2019 ♂ Fot. Maksymilian Syratt

Not. erratica

Łupki 27.07.2019 ♂ Fot. Maksymiliian Syratt

N. erratica

Łupki 27.07.2019 ♂ Fot. Maksymiliian Syratt

  1. Status. Pospolita, szeroko rozmieszczona
  2. Siedlisko. Łąki, ugory, przydroża, przytorza, miedze, murawy kserotermiczne, inne otwarte tereny trawiaste
  3. Wymiary. Samica 7.8-8.9 mm. Samiec 6.3-7.8 mm
  4. Aktywność. Od wiosny do jesieni; dwa pokolenia w sezonie. Zimują zapłodnione samice
  5. Lokalizacja. Mazury
  6. Pokarm. Soki traw
  7. Podobne. Rzadsza Notostira elongata – samicę można odróżnić po łukowato wygiętych zewnętrznych krawędziach corium; w przypadku samca wskazana jest analiza aparatów kopulacyjnych. Mściele z rodzaju Stenodema różnią się wyraźnym punktowaniem przedplecza, a Megaloceroea recticornis znacznie krótszym owłosieniem 1-go członu czułków
  8. Uwagi. Autor obserwacji – Maks Syratt
  9. Uwagi 2. Identyfikacja z okazu Grzegorz Gierlasiński
  10. Rozmieszczenie

avidal

Leave a Reply