Reduviidae – Zajadkowate
Ciało uderzająco delikatne i smukłe. Głowa mała i wąska. Przedplecze i scutellum brązowe. Na środku podstawy przedplecza obecny cienki kolec – istotna cecha diagnostyczna gatunku. Skrzydła wąskie z ciemnobrązowym deseniem i z białymi żyłkami. Środkowe i tylne nogi oraz czułki bardzo długie i cienkie, ciemno obrączkowane; ciemne obrączki szersze od jasnych przerw między nimi. Przednie nogi chwytne. Potrafi latać.
- Liczebność. Zdecydowanie rzadki
- Biotop. Lasy, parki, ogrody, aleje, zarośla; chętnie na krzewach, drzewach i roślinach zielnych
- Wymiary. Długość ciała 3.5-4 mm
- Aktywność. Kwiecień – wrzesień
- Lokalizacja. Belgia. W Polsce odnaleziony w Bielinku nad Odrą oraz w Legnicy
- Pokarm. Zoofag – poluje na drobne bezkręgowce o miękkim ciele
- Podobne. W Polsce występują jeszcze dwa gatunki z rodzaju, pozbawione kolca na przedpleczu – dodatkowo Empicoris vagabundus jest wyraźnie większy (do 7.5 mm)
- Uwagi. Autor obserwacji – Gilles San Martin
- Rozmieszczenie