Reduviidae – Zajadkowate
Znany tez jako komarek nadrzewny. Ciało uderzająco delikatne i smukłe. Głowa mała i wąska. Przedplecze i scutellum brązowe. Skrzydła wąskie z ciemnobrązowym deseniem i białymi żyłkami. Connexivum relatywnie szerokie, w znacznej mierze jednobarwne. Środkowe i tylne nogi oraz czułki bardzo długie i cienkie, ciemno obrączkowane; ciemne obrączki węższe od jasnych przerw między nimi. Przednie nogi chwytne, w związku z czym masywniejsze i krótsze. Potrafi latać.
Kraków 31.05.2019 Fot. Maksymilian Syratt
Łuków 27.07.2012 Fot. Ricosz
Łuków 12.08.2013 Fot. Ricosz
- Status. Nierzadki, lecz trudny do zaobserwowania. Występuje w całym kraju
- Siedlisko. Lasy, parki, ogrody, aleje, zarośla; chętnie na krzewach, drzewach i roślinach zielnych; czasem wlatuje do mieszkań
- Wymiary. Długość ciała 5.7-7.5 mm
- Aktywność. W warunkach naturalnych od wiosny do jesieni, w pomieszczeniach właściwie cały rok. Nimfy od września. Zimuje imago i jajo
- Lokalizacja. Małopolskie, lubelskie
- Pokarm. Zoofag – poluje na drobne bezkręgowce, w tym na mszyce, pchły, gryzki, wszy i wszoły, komary, ochotki i inne muchówki
- Podobne. W Polsce występują jeszcze dwa gatunki z rodzaju. Zdecydowanie mniejszego (3.7-5 mm) komarka wysmukłego Empicoris culiciformis łatwo odróżnić po szerokich ciemnych obrączkach na nogach i czułkach – obrączki te są szersze niż jasne przerwy między nimi, oraz po ewidentnie dwubarwnym connexivum. Rzadki Empicoris baerensprungi wyróżnia się cienkim kolcem przy tylnej krawędzi przedplecza. Nieco podobne są także niektóre gatunki z rodziny Berytidae
- Uwagi. Identyfikacja na podstawie oględzin okazu Grzegorz Gierlasiński
- Uwagi 2. Autorzy obserwacji – Maks Syratt Ricosz
- Więcej o gatunku
- Rozmieszczenie
Łuków 27.07.2012 Fot. Ricosz
Kraków 31.05.2019 Fot. Maksymilian Syratt