Stygnocoris sabulosus – Zaskalnik rudy

Rhyparochromidae – Brudźcowate
Głowa czarna z dużymi oczami osadzonymi na jej bokach. Przedplecze dwubarwne, czarnobrunatne równomiernie punktowane na całej powierzchni, krótko owłosione. Pokrywy skrzydłowe zawsze w pełni wykształcone, zakrywają wierzchołek odwłoka – ich ubarwienie stosunkowo jasne, rudobrązowawe. Nogi brązowe – w tym także uda.

Warszawa – 08.09.2021 Fot. Sylvester Kociniak

Warszawa – 08.09.2021 Fot. Sylvester Kociniak

  1. Liczebność. Pospolity i zwykle liczny
  2. Biotop. Środowiska suche, szczególnie na wapiennych lub piaszczystych podłożach – w tym wrzosowiska i wydmy śródlądowe
  3. Wymiary. Długość ciała 2.5-3 mm
  4. Aktywność. Sierpień – październik. W odróżnieniu od większości innych gatunków z rodzaju zimuje nie imago, lecz jajo
  5. Lokalizacja. Mazowieckie
  6. Pokarm. Soki roślinne
  7. Podobne. U Stygnocoris fuligineus i Stygnocoris rusticus uda są czarne, a ubarwienie przedplecza i pokryw zwykle znacznie ciemniejsze. U bardzo podobnego Lasiosomus enervis przednia część przedplecza pozbawiona jest punktowania, a pokrywy skrzydłowe są matowe
  8. Uwagi. Autor obserwacji – Sylvester Kociniak
  9. Rozmieszczenie

Rodzaj Stygnocoris - Zaskalnik


Sylvester Kociniak

Leave a Reply